کد مطلب:28255 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124

راستی در سیاست












1352. امام علی علیه السلام: هیهات! اگر پرهیزگاری نبود، من زیرك ترینِ تازیان بودم.[1].

1353. امام علی علیه السلام: ای مردم! اگر نبود كه پیمان شكنی، امری زشت و ناپسند است، من از زیرك ترینِ مردمان بودم. آگاه باشید كه هر پیمان شكنی ای، معصیت است و هر معصیتی، كفر و ناسپاسی است. بدانید كه پیمان شكنی، معصیت و خیانت، در آتش است.[2].

1354. امام علی علیه السلام: به خدا سوگند، معاویه از من زیرك تر نیست؛ لیكن او پیمان شكنی می كند و معصیت می ورزد، و اگر نبود كه پیمان شكنی، زشت و ناپسند است، من از زیرك ترین مردمان بودم؛ لیكن هر پیمان شكنی ای، معصیت است و هر معصیتی، كفر و ناسپاسی است؛ و برای هر پیمان شكن، پرچمی است كه در قیامت، بدان شناخته گردد. به خدا سوگند، با فریب، غافلگیر نشوم و با سختگیری، ناتوان نشوم.[3].

1355. امام علی علیه السلام - در عهدنامه اش به مالك اشتر -: اگر با كسی كه میان تو و او دشمنی است، پیمانی بستی، یا به وی امانی دادی، بر عهدت وفا كن، و امان را رعایت نما، و خود را سپری برای انجام یافتن وعده ها قرار ده؛ چرا كه مردم، با اختلاف خواسته ها و آرای گوناگون، آن سان كه وفای به عهد را بزرگ می شمارند و بر آن پایبندند، بر هیچ یك از واجبات الهی اتّفاق عملی ندارند. مشركان نیز جدا از مسلمانان در میان خود، بدان ملتزم بودند؛ چرا كه فرجام تباه پیمان شكنی را بر خویش گران می شمردند. از این رو، در امان هایت خیانت مورز، پیمان هایت را نقض نكن، و با دشمنت، نیرنگ مكن.[4].

ر. ك: ص 342 (نیرنگ.









    1. الكافی: 4/24/8، غرر الحكم: 10041، عیون الحكم والمواعظ: 9322/512.
    2. الكافی: 6/338/2، بحار الأنوار: 671/454/33.
    3. نهج البلاغة: خطبه 200، ینابیع المودّة: 454/1، المعیار والموازنة: 166.
    4. نهج البلاغة: خطبه 200، ینابیع المودّة: 454/1، المعیار والموازنة: 166.